Nadwaga i wprowadzanie do diety błonnika pokarmowego

Błonnik pokarmowy jest to mieszanina substancji pochodzenia roślinnego, nie trawionych i nie wchłanianych w przewodzie pokarmowym człowieka, ale bardzo ważnych dla naszego zdrowia.
Błonnik zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu schorzeń:
- otyłości (zwiększa poczucie sytości, zmniejsza wartość energetyczną diety)
- cukrzycy typu 2 (stabilizuje poziom glukozy we krwi)
- miażdżycy (obniża poziom cholesterolu we krwi)
- kamicy pęcherzyka żółciowego (reguluje gospodarkę kwasów żółciowych)
- chorób jelita grubego: nowotworów, uchyłkowatości, guzków krwawniczych (zapobiega zaparciom, zwiększa objętość masy kałowej, przyspiesza eliminację niestrawionych resztek pokarmu, korzystnie wpływa na rozwój prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach).
Zróżnicowana dieta, obfitująca w błonnik jest bardzo ważna dla naszego zdrowia. Gdzie go więc szukać? Najwięcej błonnika zawierają warzywa strączkowe, suszone owoce, owoce jagodowe, pełnoziarniste produkty zbożowe, migdały, orzechy i świeże warzywa.

Ile błonnika powinno być w diecie? WHO zaleca spożywanie codziennie 20-40 g.

O czym musimy pamiętać?
Błonnik do diety wprowadzamy stopniowo. Nagłe dostarczenie organizmowi dużej dawki może wywołać wzdęcia i bóle brzucha. W przypadku chorób przewlekłych a zwłaszcza chorób przewodu pokarmowego należy skonsultować się z lekarzem.
Błonnik może ograniczać wchłanianie niektórych składników pokarmowych: żelaza, wapnia i cynku.
Aby wykorzystać maksymalnie efekty działania błonnika należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu, powinno się wypijać przynajmniej 2 litry wody dziennie.
W dużej dawce może zmniejszać skuteczne działanie niektórych leków ponieważ skraca pasaż jelitowy (szybsze wydalanie) oraz może tworzyć z lekami kompleksy (trudniejsze wchłanianie).
Leki, które mogą wchodzić w interakcje z błonnikiem to np.: preparaty naparstnicy (Digoxin, Bemecor) stosowane w leczeniu niewydolności krążenia i zaburzeń rytmu serca oraz leki przeciwdepresyjne (Amitryptylinum, Imipramin).
Pamiętajmy, aby nie zażywać leków, które mogą wchodzić w interakcje z błonnikiem w trakcie, tuż przed lub tuż po posiłku o dużej jego zawartości. Należy zrobić co najmniej 2 godzinną przerwę przed i 1 godzinną po posiłku bogatym w błonnik.
Jeśli zgodnie z zaleceniem lekarza lek powinien być przyjmowany w czasie posiłku, należy unikać w tych posiłkach produktów wysokobłonnikowych a wybierać produkty o małej jego zawartości.

Źródło: H. Ciborowska, A. Rudnicka „Dietetyka ” PZWL ; M. Jarosz, J. Dzieniszewski „Uważaj, co jesz, gdy zażywasz leki” PZWL.
Dr Dorota Kościelniak, internista, dietetyk – Poradnia Odchudzania i Promocji Zdrowia

Nadwaga

Centrum Multi-Medica Sp. z o.o. ul. Poniatowskiego 97, Zielonka 22 786-81-91, 797 995 300, 797 995 301